Σάββατο 11 Οκτωβρίου 2008

πως να γλυτώσω?

Δε ξέρω τι μου συμβαίνει νομίζω πως βαριέμαι αφόρητα πως δε θέλω να κάνω τίποτα γιατί δε μου αρέσει τίποτα. χθές ήταν τα γενέθλια μιας φίλης μου και μαέβγαλε για φαϊ.ςόλο το βράδυ δεν έκανα τίποτε άλλο απο το να τρώω να τρώω ασταμάτητα είχα φάει σχεδόν τη διπλάσια ποσότητα απο όλους. σκέφτομαι να βάψω τα μαλλά μου πλατίνα δεν ξέρω πως θα είμαι μάλλον σαν καραγκιόζης. πιο πολυ όμως θέλω να ουρλιάξω να ουρλιάξω πολύ δυνατά αλλιώς θα τρελαθώ. καμιά φορά το μυαλό μας παίζει παιχνίδια και μας βασανίζει. δεν ξέρω τι γίνεται με το δικό μου, όμως δεν αντέχω οι μόνες λέξεις που μου έρχονται στο μυαλό είναι νυστάζω- πλήττω -βαριέμαι. πρίν λίγους μήνες πήρα την απόφαση να εγκαταλείψω ένα από τα μεγαλύτερα όνειρά μου και η επιστροφή σε αυτό με τρομάζει. ο γλυκός μου φίλος είναι φαντάρος και έχει άλλους 10 μήνες μπροστά του . η δουλειά μου είναι ηλίθια και μετράω τις μέρες ανάποδα μέχρι τις 29 δεκεμβρίου όποτε και θα φύγω. και διάβασμα πολύ διάβασμα. η δουλειά φταίει--εγώ δεν ήμουν για δημόσια υπηρεσία --τελειώνει η σύμβασή μου και παρόλο που θέλω να τρέξω όσο πιο μακριά γίνεται δεν έχω που να πάω. ναι αυτό είναι το πρόβλημα! δεν έχω που να πάω, σα να ξέμεινα από όνειρα σα να έμεινα ξαφνικά μόνη μου δε ξέρεω που σταματάω και που ξεκινάω . ξυπνάω το πρωί και ξέρω πως τίποτε διαφορετικό δε θα συμβεί ή αν συμβεί δεν θα είνια για καλό. "κάθε μέρα είνια μια καινούρια ημέρα" -σκατά ! εμένα όλε ίδιες μου φαίνονται.