Τρίτη 9 Ιουνίου 2009

Ημερολόγιο Ψυχανάλυσης Νο. 19

-"Μου έκανε εντύπωση όταν μια γνωστή μου, μου είπε ότι έχω αλλάξει και συγκεκριμένα ότι μοιάζω να μην ενδιαφέρομαι ιδάιτερα γα τη σχέση μου...Δε νομίζω ότι είμαι "αδιάφορη", απλά κουράστηκα να κάνω σχέδια, τον αφήνω πλέον να κάνει αυτό που νομίζει εκείνος σωστό, προχωράμε χαλαρά χωρίς να καταπιεζόμαστε...δε με ενδιαφέρει έαν ποτέ επισημοποιηθεί η σχέση αυτή, ο γάμος εξάλλου σε πολλές περιπτώσεις εξυπηρετεί τις δικές μας ανασφάλειες, επειδή φοβόμαστε να μείνουμε μόνοι..ναι οκ μετά από 3,5 χρόνια σχέσης δεν έχω καμία επαφή με τους γονείς του, οι οποιοι φοβούνται μήπως και πάει το πράμα σοβαρά και τυλίξω το γιόκα τους....ναι με εκνευρίζει ακόμα που είμαι αόρατη..αλλά δε θελω να το σκέφτομαι, δε τους δίνω σημασία απλά κοιτάω μπροστά, άσε που σε μεγάλο βαθμό φταίει ο φίλος μου, που δεν έχει ξακαθαρίσει την κατάσταση [και μέσα του ίσως]..Δε με ενδιαφέρει λοιπόν, τι θα κάνει και για ποιό λόγο εξάλλου θα πρέπει να αγχώνομαι για το μέλλον το οποίο είναι απρόβλεπτο και αβέβαιο..?"
-"Αυτό που παρατηρώ εγώ είναι ότι στο παρελθόν είχες σε μεγάλο βαθμό εξάρτηση απο το φίλο σου γιατί με αυτό τον τρόπο ένιωθες ασφάλεια. Τώρα αυτό έχει αρχίσει να αλλάζει..Όχι όμως τα συναισθήματά σου...Αυτά δεν έχουν αλλάξει, ακόμη τον αγαπάς...Απλώς έχει αλλάξει η βαρύτητα που δίνεις στο φίλο σου...Αλλάζεις εσύ και μαζί σου, η ποιότητα της σκέψης σου...Παρατηρώ κάθε φορά ότι πλέον είσαι ένας διαφορετικός άνθρωπος..."