Τετάρτη 17 Φεβρουαρίου 2010

Ημερολόγιο Ψυχανάλυσης Νο. 27

-"Πιστεύω πως οι τυποποιημένοι άνθρωποι είναι οι χειρότεροι. Για παράδειγμα, εμένα με θεωρούσαν πάντα ξενέρωτη, φρικαρισμένη ή κάτι τέτοιο τέλος πάντων. Εγώ πέρασα τα φοιτητικά μου χρόνια διαβάζοντας 12ωρα σερί και για κάποιους αυτό ήταν αδιανόητο. Για όσους δηλαδή έμεναν μόνοι τους, είχαν την οικονομική διαχείρηση της ζωής τους, ξενυχτούσαν και γυρνούσαν 6 το πρωί, διαβάζοντας και περνώντας τα μαθήματα στο παραπέντε. Εγώ δυστυχώς, ήμουν διαφορετική.."
-"Και είναι κακό να είσαι διαφορετικός?"
-"Ναι είναι, διότι δε γίνεσαι αποδεκτός και υποφέρεις!"
-"Υποφέρεις γαιτί δεν έχεις συνείδηση του ποιός είσαι, γιατί δεν αισθάνεσαι καλά με το εαυτό σου που είσαι διαφορετικός! "διαφορετικός", δε ξέρω αν είναι σωστή η έκφραση διότι όποιον και αν ρωτήσεις θα σου πεί ναι αισθάνομαι διαφορετικός!"
"Πιστεύω ότι εγώ δε συμβαδίζω με τους υπόλοιπους και τώρα που αυτοί ζορίζονται στα μεταπτυχικά τους, εγώ χαίρομαι, επειδή τώρα τραβάνε ότι εγώ τράβηξα στο παρελθόν"
-"Χαίρεσαι γαιτί δεν τα έχεις καλά με τον εαυτό σου"
-"Δε πρόκειται ποτέ να τα βρώ με τον εαυτό μου....είμαι διαφορετική, λειτουργώ ετεροχρονισμένα. Κάνω το αντίθτο από το σωστό πχ. έζησαν φοιτητική ζωή, πήγαν Αγγλία, θα γυρίσουν και θα βρούν μια δουλειά και θα γίνουν οι πιο σκληροί "μπισνεσμαν" θα κάνουν οικογένεια και όλα αυτά "έτσι όπως πρέπει"! Ξέρεις κατά βάθος θεωρώ αυτούς τους ανθρώπους τους πιο επικίνδυνους και τους πιο συμβιβασμένους απ' όλους! Από την άλλη ενώ τα έχουν βάλει σε μια τάξη όλα, εγώ....εγώ ψάχνομαι....
"-Δεν καταλαβαίνω κάτι...γιατί μιλάμε για το παρελθόν ότι έγινε έγινε και δεν αλλάζει....απο δω και πέρα μπορείς να κάνεις την αλλαγή στη ζωή σου..."
-"Νομίζω πως δεν έχω χρόνο..."
-"Τι εννοείς? είσαι μόνο 25!"
-"Εδώ κολλάει το ετεροχρονισμένα που σου έλεγα"
-"Και τι έγινε δλαδή που εσύ τα κάνεις με δαιφορετική σειρά? Δε το βλέπεις ότι το να βγεις και να τα πιεις και να τα σπάσεις σου βγαίνει τώρα?"
-"Έχεις δίκιο! Άντε στην υγειά μας!"