Τα νέα της κηδείας δεν ήταν ίσως αυτό που περίμενα και δεν χέρω αν με ικανοποιούν κιόλας. Απ' όσο έμαθα στην κηδεία έγινε χαμός από κόσμο και στεφάνια (!) μάλιστα εκφώνησε λόγο και ο δήμαρχος εκεί (!). Και η συζήτηση της αδερφής μου με τη μάνα μου : "Τι να το κάνεις? Να έχει κόσμο στην κηδεία του, ενώ μια ζωή ήταν μόνος?"---"ε πως! δείχνει ότι ίσως είχε φίλους και ότι τον τίμησαν".

Εγώ δεν χέρω τι να πώ. Όταν πεθαίνεις νομίζω ότι τίποτα δεν σε απασχολούν τέτοια θέματα.