Κυριακή 3 Μαΐου 2009

Ημερολόγιο Ψυχανάλυσης Νο. 16

-"Όπου και να πάω, ότι και να κάνω, από την αρχή κιόλας, νομίζω ότι όλοι θα με απορρίψουν.."
-"Μόλις είπες κάτι πολύ σημαντικό. Όλοι θα σε απορρίψουν? Ίσως γι'αυτό να μη θες να κάνεις φίλους, διότι πάντα σε ακολουθεί ο φόβος της απόρριψης και λες "καλύτερα να είμαι μόνη μου".


-"Πολλές φορές απογοητεύομαι απο τον εαυτό μου διότι ποτέ σε μια συζήτηση δε λέω αυτά που θέλω πραγματικά να πώ. Οι λέξεις δε βγαίνουν από το στόμα μου, μονο βρισιές βγαίνουν..όποτε διαφωνώ με κάποιον συνήθως δε μπορώ να αρθρώσω λέξεις γιατί μου έρχεται να βρίσω το συνομιλητή μου!!Εκείνη τη στιγμή μπλοκάρει το μυαλό μου και τα επιχειρήματα καταλαμβάνονται από βρισιές..οπότε κάνω πίσω.."
-"Έχεις πολλή οργή μέσα σου και δε μπορείς να βρεις γιατί..Αισθάνεσαι μειονεκτικά, αισθάνεσαι ότι είσαι "χαζή" και γι'αυτό πολλές φορές σου έρχεται να βρίσεις για να διώξεις αυτό το συναίσθημα. Φαίνεται ότι μικρή δεν άκουσες το "μπράβο" γι' αυτό και σήμερα αν το ακούσεις δεν πιστεύεις ότι σου αξίζει. Κατά τη γνώμη σου όλοι όσοι κάνουν θετικές σκέψεις κοροϊδεύουν τον εαυτό τους διότι απλά είναι όλα σκατά!

5 σχόλια:

BUTTERFLY είπε...

Πολυ συνηθισμενο να μην μπορουμε να πουμε κατι απο κοντα και να το εκφραζουμε καλυτερα γραπτα...παλιοτερα αυτο δεν ηταν προβλημα για μενα, αλλα μεγαλωνοντας...χανω τα λογια μου...
Αλλα παλι...να θεωρεις οτι δεν αξιζεις; Να αντιδρας παντα με βρισιες; Αυτο ναι, δεν σου αξιζει...γιατι ειμαι σιγουρη οτι μπορεις πολυ παραπανω...πολυ ομως! Και οτι αξιζεις πολλα περισσοτερα απο οσα πιστευεις! Και δεν το λεω για να το πω...απο τα γραπτα σου και μονο το κρινω...

mnisikakos είπε...

ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια και χαίρομαι που αυτά που γράφω σου αρέσουν, μόνο που αν δεν πιστέψεις εσύ ότι αξίζεις όσο και να στο λένε οι άλλοι εσύ πάλι δε θα παίρνεις γραμμή...

BUTTERFLY είπε...

Σιγουρα! Τι σε εμποδιζει ομως να το πιστεψεις; Θελω να πω, αν οι ανθρωποι γυρω σου σε εχουν κατα καιρους απορριψει, τοτε αλλαξε τις συναναστροφες σου και ψαξε αυτες που σε εκτιμανε!
Και παρτο και αναποδα αν θες:
"αν δεν παρεις εσυ πρωτα γραμμη το ποσο πραγματικα αξιζεις, κανεις αλλος δεν θα το πιστεψει"!
Δεν υπαρχουν ματια μου ανθρωποι που δεν αξιζουν...να το θυμασαι αυτο...ακομα και οι χειροτεροι εγκληματιες, κατι καλο εχουν μεσα τους...
Καλησπερα!

mnisikakos είπε...

αυτό που ήθελα να πω είναι ότι το μυαλό μας τα φτάχνει όλα ...το οτι μπορεί κάποιος να αισθάνεται ότι δεν αξίζει, απο αυτόν πηγάζει όχι απο τους άλλους και όταν νομίζει ότι θα τον απορρίψουν το ίδιο είναι, ΝΟΜΙΖΕΙ οτι ΘΑ τον απορρίψουν!

BUTTERFLY είπε...

Αχα! Αρα στην ουσια το ιδιο λεμε! Οτι το προβλημα πηγαζει απο εμας τους ιδιους! Ομορφα...η αποδοχη ειναι το πρωτο βημα προς τη σωστη κατευθυνση! Keep walking! And blogging for that matter!