Δευτέρα 7 Σεπτεμβρίου 2009

Άσπρο ή Μαύρο?

Τίποτα απο τα δύο. Πες μου πως είναι δυνατόν η ζωή να είναι μαύρο ή άσπρο? Αυτό μου θυμίζει τον εαυτό μου πρίν 10 χρόνια περίπου, όταν ήμουν έφηβη...έτσι ήμουν απόλυτη και στον κόσμο μου, αυτό που πίστευα ήταν το σωστό, το μόνο σωστό για την ακρίβεια και όλοι οι άλλοι ήταν λάθος. Εννοείται βέβαια πως δεν άλλαζα γνώμη με τίποτα και ας ήξερα μέσα μου πως είχα άδικο (πολύ βαθιά μέσα μου). Βλέπεις, ήμουν υπερβολικά ΕΓΩΙΣΤΡΙΑ για να παρδεχτώ το λάθος μου και είχα ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΗ ΠΙΣΤΗ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ κάτι που έφτανε στα όρια της βλακείας. Ευτυχώς τώρα έχω αλλάξει. Διότι ΕΤΣΙ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ, μεγαλώνεις - εξελλίσεσαι-αλλάζεις, βιώνεις καταστάσεις που απο μόνες τους σε αλλάζουν.
Κάποιος με ρώτησε, "δηλαδή δε ξέρεις τι θέλεις απο τη ζωή σου"?
ΟΧΙ ΔΕ ΞΕΡΩ και μακάρι να μη μάθω ποτέ ΝΑΙ μακάρι να μη μάθω ΠΟΤΕ. Διότι πλέον για μένα θα σταματούσε η αναζήτηση στη ζωή μου. Η αναζήτηση εμπειρών που καλές ή κακές, σίγουρα κάτι θα έχουν να μου προσφέρουν. Ο άνθρωπος που δε ψάχνεται γαιτί νομίζει ότι έχει βρεί αυτό που υποτίθεται ότι θέλει είναι ένας άνθρωπος κολλημένος και στάσιμος.
Με ρωτήσανε και κάτι άλλο "δηλαδή δε ξέρεις αν αγαπάς κάποιον ή όχι"?
Σύμφωνα λοιπόν με τη λογική του άσπρου-μαύρου, εαν δεν αγαπώ κάποιον τότε θα πρέπει να τον μισώ. Ε ΟΧΙ συναντώ ανθρώπους καθημερινά που δε μου λένε τίποτα- τίποτα απολύτως και δεν αισθάνομαι τίποτα όταντους βλέπω, μου είναι αδιάφοροι. Η αδιαφορία τι χρώμα έχει λοιπόν?
Οι φιλοσοφίες των άλλων δε με ενδιέφεραν ποτέ- έφτιαχνα πάντα τη δική μου. Δεν έβαλα ποτέ ταμπέλες στον εαυτό μου, πόσο μάλλον τώρα που απλά τον αφήνω να με πάει, σταμάτησα να τον πηγαίνω εγώ συνεχώς κάπου. Έχω δική μου φιλοσοφία για τη ζώη τι χρώμα να της βάλω? Εγώ λέω να πετάξω όλα τα χρώματα μαζί και ότι βγει. Ξέρεις φίλε μου το άσπρο και το μαύρο δεν είναι καν χρώματα! Είναι όλα τα χρώματα μαζί!

5 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

οι άνθρωποι αλλάζουν.Στην εφηβεία πιστευεις (τουλάχιστον εγω)οτι η ζωη είναι απέραντη και την κατακτας ανα πάσα στιγμη..όταν περνανε τα χρονια βλέπεις οτι σιγα σιγα σε αποχαιρετα και τοτε???
ki εγω έχω αλλάξει πολυ.άλλα πιστευα άλλα πιστευω..τα χαστουκια βλέπεις..

mnisikakos είπε...

αυτά τα λέω να τ' ακούνε άλλοι που έχουν κατά τη γνώμη μου μια εντελώς λάθος θεώρηση για τη ζωή και τον κόσμο.

goofyMAGOUFH είπε...

mnisikakos,
θα πρότεινα
να μην τα πετάξεις τα χρώματα.
Άδειασέ τα
Χύσ' τα
στην αυλή
στο πεζοδρόμιο
στα ανήλιαγα υπόγεια
στην εθνική οδό...

Χρωμάτισε!

mnisikakos είπε...

τουλάχιστον χαίρομαι που κ εσύ πιστεύεις ότι υπάρχουν χρώματα και ότι δεν είναι όλα άσπρο ή μαύρο! το πως θα τα χρησιμοποιήσει κανείς είναι άλλο θέμα!

BUTTERFLY είπε...

Τα λες πολυ σωστα!
Το ασπρο-μαυρο μπορει να ειναι σικ στο ντυσιμο, αλλα η ζωη και τα συναισθηματα θελουν πολυχρωμια!
Κι εγω δεν ξερω τι θελω, παρα μονο γενικα πραγματα, οπως το να ειμαι καλα με τον ανθρωπο μου και να φτιαξω μια ευτυχισμενη οικογενεια. Περαν αυτου, ειμαι ανοιχτη σε ολα οσα μπορω να γευτω...Και με λενε επιπολαιη για αυτο, ανωριμη...
Δεν καταλαβαινω γιατι η ωριμοτητα καθοριζεται απο το αν εχει 10ετες πλανο για τη ζωη σου. Θεωρω πολυ ωριμοτερους απο τον καθενα, ανθρωπους που ρουφανε καθε στιγμη, που εχουν απαλλαγει απο την εξαρτηση απο τα υλικα αγαθα, που μετρανε ποιοτικα τη ζωη τους, που δεν ξερουν τι τους ξημερωνει και ειναι ΟΚ με αυτο!
Αυτοι οι ανθρωποι ξερουν τι θα πει χρωμα! Οχι ασπρο ουτε μαυρο, αλλα ουτε και γκρι! Ουρανιο τοξο!